De markt en païcu

Donderdag,11 juni, gingen we al vroeg naar de stad om naar de markt te gaan. Nou, dat was adembenemend en erg druk! Alida zei al dat het een drukbezochte markt is.
Je zag daar velerlei marktwaren zoals wij dat in Nederland kennen, maar ook weer geheel ander. Ook herkende ik heel veel van de 60-er jaren.
Zoals het afwegen van voeding met gewichtjes en die oude vlees- en groenteweegschalen.
Ook zag ik zelfs nog ergens op een hoek iemand een zak kersen kopen wat aan een haak werd gewogen en zei prompt tegen Alida: “daar heb jij ook nog aan gehangen met je geboorte” (ik was helaas te laat voor een foto..)

Ja, zo zagen wij vrouwen staan die een paar kleding hoog hielden om te verkopen, van die stallen met zeep en zemen en sponzen en keuken- en schoonmaakgerei en vele groente- en fruitstalletjes. Groente wat momenteel te koop is zijn: witte kool (-wat men als sla eet met...) , komkommertjes, courgettes, uien, wortels, krulsla, tomaat ; en het fruit dat momenteel veel te koop is zijn: kersen, appels, bananen, aardbeien, begin van de watermeloenentij.
Wat ook grappig was, was die grote vlees- en kippenhal en het was er ook nog lekker koel!
Het viel op dat veel mensen kleine hoeveelheden verkochten in kleine stalletjes en ook zomaar langs de weg!

Zo broeierig en warm het was toen we thuis kwamen, hoe lekker het tegen de avond was na fikse onweersbuien met grote plassen.
Door die warmte hebben we ook veel tijd om te lezen en te puzzelen en te praten.

Vrijdag, zaterdag en zondag zijn we in Paicu geweest.
Dat was zo’n 3uur rijden met de bus ten zuidwesten van Chisinau en over niet al te best wegdek. Daar aangekomen moesten we nog 20 minuten lopen over een zandpad met aan weerszijden houten huisjes met hekken om de tuinen af te schermen. Toen kwamen we bij de kerk aan, welk vorig jaar juni officieel geopend was.
Het leven in Paicu is wel veel primitiever. Er staan zo’n 120 huisjes en daarin wonen ongeveer 500 mensen.
Na de lunch, welk bestond uit gabakken aardappels en een gebakken ei en zelf gemaakt sap van fruit, hadden we een Bijbelstudie. Die middag brachten we ook nog voedselpakketten rond. Heel apart om dat mee te maken en wat een kleine huisjes en wat een lieve dankbare en gelovige mensen.
De mensen in Paicu hebben veelal wel elektriciteit en gas, maar geen riolering. In de tuin heeft men dan een gat in de grond met een omheining, wat soms niet zo fris ruikt. Je wassen en tanden poetsen gebeurt met een teil en een fles water.
’s Avonds aten we spaghetti met courgette en een salade van witte kool met komkommer en tomaat en dille.
*Op vrijdag hebben ze in de kerk in Paicu een jongerenclub van 12 – 20 jarigen met zang en een stukje Bijbelstudie (-over Jes. 26:4: Jezus is de rots in je leven ) en spelletjes. Naast de leiding kwamen daar 21 jongelui.
*Zaterdags was een (gemeente-) schoonmaakdag gepland in de kerk. Zelfs kwasten en verf kwamen te voorschijn en het was erg leuk dat er zoveel gemeenteleden meewerkte.
Ook zijn Alida en ik nog bij een gezin langs geweest, welk een grote groente- en fruittuin hadden en veel dieren hadden rondlopen. Én Alida maar vertalen in het Roemeens en Nederlands en omgekeerd.
*Zondags was er om 10u kerk, waar zo’n 35 mensen waren, het meest jongeren. Tijdens de kerkdienst was ook een moment van begroeting en liep iedereen door elkaar.
Je voelde echt verbondenheid met onze Vader. Er was ook nog een ander Ned.-zendelinge in de dienst. Wij mochten als Nederlanders ook een lied zingen en dat werd: Jezus leeft in eeuwigheid, zijn sjaloom wordt werkelijkheid (=opw 71).
Na de lunch, diverse dames van de gemeenteleden waren hier al om 7u mee begonnen, gingen we weer terug naar Chisinau.
Op Maandagmiddag vloog ik weer terug naar Nederland. In het 2e vliegtuig, vanaf Boedapest kon je via tv’tjes zien hoe we vlogen. Via Brno- Praag- Erfurt- Enschede- Giethoorn- ; over de polder en het IJsselmeer en Amsterdam landden we op Schiphol. Het was heel helder en zonnig weer dus ieder kon veel herkenbaars zien.

Ik heb een hele mooie tijd gehad bij Alida en ik vond het ook heel bijzonder hoe Alida in Chisinau en Paicu met een ieder omging en een ieder met Alida in het Roemeens en Engels.
Ik voel dat Alida heel erg midden in het OM-team staat en dat ze zich daar helemaal thuis voelt. Alida, ik heb het idee dat je daar heel nuttig kunt zijn , de komende -2 jaar!

God bless you into Moldova! liefs, mama / Elmy