De brug over de Nistru

Een gedeelte van Moldavië heet Transnistrië. Na de val van de muur in Berlijn is er oorlog gevoerd om dit gebied. De mensen in Transnistrië willen graag bij Rusland horen, en hebben zich onafhankelijk verklaard van Moldavië. Moldavië wil hier echter niets van weten, en ook de rest van de wereld erkent Transnistrië niet. Dat hindert de mensen in Transnistrië echter niet om een eigen munteenheid, een eigen regering en eigen regels te hebben. Het schijnt dat er veel illegale dingen gebeuren, onder andere wapenhandel. Het dorp Cineseuti valt onder de stad Rezina. Deze stad ligt aan de rivier de Nistru, de rivier die Transnistrië van Moldavië scheidt.

Toen ik deze week de kans kreeg om naar de stad te gaan heb ik dat natuurlijk gedaan! We gingen per minibus. Ik heb echt nog nooit zo’n gammel bakblik op wielen gezien! Eenmaal bij de rivier was ik de rit al weer vergeten. Er zijn in Moldavië veel minder rivieren dan in Nederland. Eigenlijk zag de Nistru er heel normaal uit. Het was vrij breed met een grote brug erover. En aan de andere kant van de rivier lag dus Transnistrië.

De brug zelf zag er van de verte ook heel normaal uit. Maar toen we op de brug liepen merkte ik toch een groot verschil met de bruggen die ik in Nederland ken. Er zaten namelijk gaten in het betonnen wegdek. Op sommige plaatsen in het voetgangersgedeelte zag je het water. De gaten waren niet groot, je schoen past er amper in, maar samen met de harde wind die er stond en het idee dat er aan het einde van de brug een onwettig land begint was het toch een gedenkwaardige tocht op de brug over de Nistru. Halverwege de brug zijn we weer terug gekeerd. Weer voet op veilige Moldavische bodem kwam er een agent naar ons toe.

Hij vroeg ons wat we bij ons hadden en Anatol vertelde dat ik uit Nederland kwam. De agent stelde mij een paar vragen. Ik verstond de eerste helft van zijn vraag. Hoe ik het vond in Moldavië. Ik zei heel beleefd dat ik het leuk vind in Moldavië en dat ik van Moldavië houdt. Waarop de twee mannen erg moesten lachen. Even verderop vertelde Anatol wat de agent had gevraagd. Of ik van Moldavië hield en van de gaten in de wegen van Moldavië. Waarop ik dus had gezegd dat ik van de gaten in de wegen houdt. Oeps!