Honderden kleine vriendjes

Het was al best druk bij ons in huis, maar nadat ik terug kwam van de outreaches merkte we dat het ’s avonds wel erg druk was. Met name ’s avonds en ’s nachts in de keuken als het licht uit was. Kleine beestjes krioelde over de grond. Het waren geen mieren of spinnen, maar echt herkennen deed ik zo ook niet. Met behulp van wat andere mensen kwamen we er achter dat het huisdier van Pluk van de Petteflet zichzelf had verstopt in onze keuken. En omdat het daar zo gezellig is, heeft zij daar ook maar een familie gesticht. Kleine kinderen worden groot. Kleine families ook, vooral als er veel eten is en niemand er wat aan doet.

Op de dag dat mijn moeder vertrokken is besloten Kate in ik er dus maar wat aan te gaan doen. Op zowel Nederlandse als Engelse sites staat te lezen dat je vooral de dierenbestrijding moet inroepen en niet zelf moet experimenteren met gifmiddelen. Maar aangezien we in Moldavie zitten en zowel de Engelse als Nederlandse dierenbestrijding te ver weg is hebben we zelf maar het heft in handen genomen. Net als jufrouw helderder stonden we om beurten in de keuken met een spray. En een mondkapje natuurlijk!

Het was onverstelbaar hoeveel kleine beestjes er uit alle hoeken en gaten kwamen na gesprayd te hebben. Ik overdrijf niet als ik het er over honderden heb. (Wel als ik “duizenden” zou schrijven, want zoveel waren het er ook weer niet!) We hebben ze netjes opgezogen met de stofzuiger en voor degene die het overleefd hebben staan er nu lokdoosjes in de keuken.

Het voornemen om de keuken schoon te houden is nu bij ons allemaal sterker dan ooit!