Het gras is er ook groen

Het gras is er ook groen. De bomen verliezen ook daar hun bladeren en de kinderen lopen ook bijna allemaal met mutsjes op. Eigenlijk was het enige merkbare verschil dat alle letters op borden en winkels aan de overkant van de rivier de Nistru in het Russisch waren.

Zonder al te veel moeite waren we Transnistrië binnen gekomen. Gelijk werden we een dagcentrum binnengeloodst. Het dagcentrum in het kleine stadje werkt met zowel de arme kinderen uit het dorp als de straatjongens. Dat geeft soms wel wat conflicten, zeker als de jongens onder invloed van lijm naar het dagcentrum komen. Eigenlijk is de enige naar wie ze luisteren de dominee. De vrouwen die dagelijks eten maken en helpen met huiswerk en de bijbellessen verzorgen kunnen niets met hen beginnen als de dominee niet in de buurt is.

Na een powerpointpresentatie over Nederland en de nodige verhalen van mij over schaatsen, de koningin, het water en tulpen heb ik ze zelfs nog wat Nederlandse woordjes geleerd. Mijn hele verhaal over Nederland werd vertaald in het Russisch door een vrouw uit Azerbeidzjan, maar de Nederlandse les ging me prima af zonder vertaling. Ik heb namelijk de woorden aangeleerd die ik zelf ook in het Russisch ken. Namelijk: goede morgen, goede dag, ja, nee, goed en natuurlijk de klassieker: dankjewel. Ik denk dat ‘dankjewel’ het belangrijkste woord is van iedere taal. De kinderen mochten het gelijk uitproberen toen ik ze een dropje gaf. Dankjewel, dankjewel, dankjewel! Heerlijk om die gezichten te zien als ze de drop dan ook echt proeven. De meeste vinden het toch echt niet lekker!!!

Daarna gaf een ander meisje van OM een les over de gevolgen van alcohol en drugs. Met een heel indrukwekkend filmpje over iemand die zwaar verslaafd aan de drugs was. Maar tja, ik ben bang dat er voor die jongens niet zoveel verandert. Het leven is voor hen super zwaar. Het is er thuis zo slecht dat ze liever op de straat slapen en het enige wat hun moeilijkheden een beetje lijkt te verlichten is het snuiven van de lijm. Op zo’n middag komen de grote en kleine problemen bij elkaar. Een land wat door niemand erkent wordt en waar zoveel armoede, corruptie, uitzichtloosheid en onrechtvaardigheid is en een paar straatjongens die toch geen uitzicht hebben op een beter leven dat ze ook maar niets meer proberen. Ik hoop en bid dat deze vrouwen van het dagcentrum ooit een doorbraak zien in deze grote en kleine problemen.