Pasen!

WOW! Meer dan twee weken weggeweest! Er is zoveel te vertellen dat ik niet weet waar ik moet beginnen! Allereerst heb ik Pasen gevierd met Nederlandse paaseitjes. Niet dat je die hier kan kopen, maar ik had ze meegenomen uit Nederland in februari. Lang leve de vroege verkoop in Nederland. (Overigens vierden wij Pasen 1 weekje later dan in Nederland.)

Pasen heb ik trouwens dit jaar in het dorp Païcu gevierd. Voor het eerst van mijn leven heb ik een Roemeens gedicht opgezegd (voorgelezen… uit het hoofd is nog een stapje te ver!). Het was fijn om weer in Paicu te zijn, al was het een gek idee dat er nu andere OM’ers wonen. Vorige keer dat ik er was woonde Katrin er. Nu woont Kate uit Engeland hier. Het was super om een weekend met haar door te brengen!

De kerkdienst zat trouwens vol met gedichten en liederen, speciaal ingestudeerd voor Pasen. Ik denk dat het totaal zo’n 2.5 á 3 uur duurde. Het leuke aan gedichten zijn wel dat de taal zo moeilijk is dat je er niets van begrijpt. Maar ik vertrouw erop dat ze allemaal dezelfde strekking hebben. Namelijk dat Jezus is opgestaan!

In Moldavië groet iedereen elkaar met Pasen en de 40 dagen daarna met: Hristos a inviat! Het antwoord is dan adeverat a inviat! Christus is opgestaan, Hij is waarlijk opgestaan. Het is best cool om elkaar dagelijks eraan te herinneren dat Jezus echt is opgestaan!

De rest van 1e paasdag heb ik doorgebracht bij de rivier de Prut. Een gedenkwaardige tocht met paard en wagen bracht ons in het kleine stukje paradijs op aarde. Het is daar echt mooi! Ik zal proberen wat foto’s op internet te zetten. We hebben er met jongeren uit de kerk gepicknickt, gevoetbald en UNO gespeeld. Terug in Paicu waren we uitgenodigd om bij Tamara’s moeder wat te eten. Eten blijft een wonderlijk iets hier in Moldavië. Aan de ene kant is eten een heel belangrijk en sociaal gebeuren en kunnen vrouwen dagen in de keuken staan om allerlei ingewikkelde gerechten klaar te maken. Aan de andere kant kan je avondeten bestaan uit macaroni met een klontje boter. Zonder vlees, zonder saus, zonder groente, zonder iets. Maar goed, met Pasen eet je natuurlijk geen kale macaroni. Dan is het tijd voor de meest ingewikkelde gerechten!

Al met al een goed paasweekend in Paicu gehad. Daarna vol goede moed weer het programma ingedoken. Met het plan om naar twee steden in het zuiden van Moldavië te gaan om daar de kerken te helpen. Niet wetende dat dit plan in de war geschopt zou worden en ik na een week weer in Païcu zou zijn! :) (en hoe die twee weken na Pasen waren, vertel ik in een ander logje!)

Noapte bune! (Goede Nacht)