Hoewel het pas begin maart is..

Hoewel het pas begin maart is, wordt hier al flink gepland voor komende zomer! Zowel binnen de organisatie OM, als persoonlijke plannen voor het opnemen van vakanties en vrije dagen. Deze zomer komen er weer groepen en individuen uit heel de wereld naar Moldavië om daar te komen werken. Net zoals wij vorig jaar met een groep uit Nederland kwamen komen er nu ook weer mensen.

Deze zomer zijn er twee Love-Moldova-acties. Ze duren beide 2 weken, en ik ben van plan om hieraan mee te gaan helpen. Het lijkt me echt heel leuk! Natuurlijk hoop ik dat mijn Roemeens dan al zo gegroeid is dat ik echt contact kan hebben met de Moldaven!

Het maken van plannen zette mijzelf ook aan het denken. Eind augustus moet ik weer naar huis. Dit terwijl Fulco en Jeanine pas aan het einde van het jaar naar Nederland gaan. Ik zou mijn werk hier dus niet kunnen afmaken. Tot de zomervakantie kan ik lesgeven, maar daarna zouden de kinderen van hun ouders les moeten krijgen. De afgelopen weken heb ik er goed over na gedacht. De mogelijkheid om langer te blijven ligt open, ik kan mijn ticket veranderen en pas eind november terug komen.

Ik heb er veel voor gebeden en lijstjes gemaakt met plus en minpunten. Als ik langer zou blijven zou ik mijn werk kunnen afmaken en ook meer profijt hebben van alle moeite die ik nu doe om de taal te leren! Bovendien het zijn maar een paar maanden! Natuurlijk heb ik het eerst even met ‘thuis’ besproken. Zij verwachtten het al min of meer en vonden het helemaal niet gek dat ik langer zou blijven.

In een nacht droomde ik dat ik weer terug ging naar Nederland. Het was zomer en mijn tijd hier zat er op. Toen ik in Nederland was zag ik jullie allemaal en daar was ik super blij mee! Maar even later voelde ik me zo leeg en schuldig! Wat deed ik hier eigenlijk terwijl Fulco en Jeanine en de kinderen nog in Moldavië waren! Met een schok werd ik wakker. Gelukkig was dit een droom en kon ik er nu nog wat aan veranderen! Het was voor mij geen makkelijke beslissing, maar door deze droom realiseerde ik me wat ik wilde!

Ik blijf dus langer in Moldavië. Het vliegticket moet nog worden omgezet, maar ik ben van plan om tot eind november te blijven en voor sinterklaas weer terug te zijn in Nederland. Natuurlijk mis ik jullie allemaal, maar het zijn maar een paar maanden extra, en daar komen we vast wel weer overheen!!!

Dan nog iets anders spannends wat ik binnenkort ga doen. Volgende week zondag ga ik een weekje logeren bij een familie. Ze spreken geen Engels, en ik moet dus echt communiceren in het Roemeens. De dag voor mijn verjaardag kom ik weer terug in Chisinau. Spannend maar ook heel leuk! Ik hoop dat ik de mensen echt kan verstaan en begrijpen en dat mijn woordenschat in het Roemeens met sprongen vooruit gaat!