een nieuw jaar

Het zomerprogramma is voorbij en de herfst is begonnen. Zondagmiddag hebben we de laatste mensen afgeleverd op het vliegveld en daarna vertrokken we naar het kamp waar we het team-retreat zouden hebben. Onderweg begon het te regenen en toen we er aankwamen was het koud! Van 35 graden naar 20 graden, zo ongeveer. Ik zit hier zonder thermometer dus ik kan het alleen maar schatten.

Het was heerlijk om een klein weekje met alle teamleden samen te zijn! Er was iemand van buiten het team die een programma voor de kinderen had, dus de ouders waren ook echt vrij om alles mee te maken zonder dat ze om hun kroost moesten denken.

Maandagavond hadden we de uitreiking van de gouden watermeloen. Dit als parodie op de uitreiking van de Oscar. Er waren wel iets van 15 categorieën. Van de beste leider, tot de beste vertaler en van het meest serieuze teamlid tot de liefste nieuwe moeder. Alles met een flinke knipoog en een grote dosis humor. Er waren telkens drie genomineerden, en in de envelop stond op een kaartje wie de winnaar was. De winnaar kreeg natuurlijk een echte watermeloen!

De prijs voor het serieuste teamlid ging naar iemand die juist altijd iedereen aan het lachen maakt, en de prijs voor beste leider ging naar een van de kinderen. Ik was ook genomineerd, voor beste vertaler Roemeens-Russisch. Uiteindelijk niet gewonnen, helaas! Overigens was het wel een domper voor de prijswinnaars toen ze op het eind al hun meloenen weer moesten inleveren! Haha.. :P

In een lange broek, vest of trui en in dekens gewikkeld deden we iedere ochtend een bijbelstudie. Overdag en ’s avonds waren verschillende studies met als thema: cross-cultural relationship. Hoe ga je met elkaar om als je uit verschillende culturen komt. Wat is een cultuur eigenlijk, en hoe kun je buitenlanders helpen om hun weg te vinden in jouw land? We hebben deze week het boek Ruth gelezen. Ruth komt als buitenlander in een vreemd land. Met andere gewoontes dan in haar eigen land. Natuurlijk praat het hele dorp over haar. Ze zoekt werk, en komt uiteindelijk op de akker van Boaz terecht. Die helpt haar op weg in de nieuwe cultuur. Hij leert haar zelfs wat de gewoontes zijn op het gebied van eten.

Het was een heerlijke week, en het was best wel wennen om daarna weer thuis te komen. Gister was een gekke dag voor de meeste van ons team. Veel mensen kregen te horen wat hun werkzaamheden voor het nieuwe jaar zijn. Voor mij was gisteren een dag van voorbereiding op dit nieuwe schooljaar. Maandag gaan we weer beginnen.

Toen ik thuis kwam moest ik wel even slikken. Er waren weer wat veranderingen in mijn huis, en hoewel ik daar inmiddels toch wel een beetje aan gewend ben, brengt het telkens toch weer een schok in mij teweeg. Zoals het er nu voor staat gaan we onze keuken delen met 3 Moldavische meiden die op zolder wonen en komt Cristina weer hier wonen. Dit weekend komen er een aantal nieuwe teamleden, maar die zullen beneden slapen en beneden de keuken gebruiken. En Katrin zal waarschijnlijk in de loop van de week naar Paicu vertrekken.

Aangezien de drie Moldavische meiden geen Engels kunnen, zal het wel een erg Roemeenstalige aangelegenheid worden hier!!!!