De uitvoering- Sarbatoare Secerisului

Sarbatoare Secerisului – de uitvoering

In mijn vorige stukje schreef ik over de voorbereiding voor de dankdag, hier beschrijf ik de dag zelf. De kerk was prachtig versierd met bladeren, kastanjes, appels, pruimen, druiven en nog meer fruit. De kerkdienst duurde drie uur. Helaas was de helft in het Russisch, maar het leuk om te zien dat iedereen een aandeel had in de dienst. Wat oudere dames zongen, de kinderen zeiden hun gedichten op, een paar tieners zongen een lied in het Russisch en zeiden ook nog een gedicht, een oude man zong twee liederen met zijn accordeon, een vrouw uit een naburig dorp zong een lied. Het was niet allemaal even zuiver, maar het was uit het hart! De gedichten zijn hier helemaal ‘hot’. Niet een gedichtje van vier regels, nee liever van vier bladzijde! En dat allemaal uit het hoofd. Van jongs af aan worden kinderen getraind om gedichten op te zeggen, zowel in het Roemeens als in het Russisch.

Er was ook een voorganger uit een dorp verderop die kwam preken. Daarna preekte de eigen voorganger ook nog. Dat is trouwens heel normaal hier in de kerken in Moldavië. Meestal zijn er twee of meerdere preken. En als je een andere kerk bezoekt wordt er altijd gevraagd of je “een boodschap hebt”. Alleen aan de mannen, dus ik kan veilig andere kerken bezoeken (grapje). Beide preken waren in het Roemeens. Ik heb het grotendeels begrepen. Na een opmerking van een van de predikers dat dankdag ook een dag is om terug te kijken naar het afgelopen jaar droomde ik wel even weg. Dit afgelopen jaar was zo anders dan dat ik ooit had kunnen verwachten! Wat ik allemaal hier heb meegemaakt is onbeschrijfelijk! Ja, ik doe een poging met deze web-log, maar het blijft moeilijk om jullie echt deelgenoot te maken van het leven hier! Ik heb hier zoveel geleerd, zoveel ervaren, zoveel gezien, zoveel gedaan. Het was een geweldig jaar, en ik heb er absoluut geen spijt van dat ik ooit deze stap heb gezet. Een stap waarvan ik van te voren totaal niet wist hoe het uit zou pakken! En weet zeker dat God de komende twee maanden ook nog hele mooie ervaringen zal geven!

Na de kerkdienst werden de tafels en banken in de kelder in gereed gebracht. Op tafel stonden alle gerechten en voor iedereen was er een vork en een glas voor de limonade. Aanvallen maar! En na een half uur was iedereen al weer buiten. Natuurlijk was er enorm veel eten over, op mijn vraag wat daar allemaal mee gebeurd werd geantwoord dat het wordt verdeelt over de arme gezinnen in het dorp. Een goed idee lijkt me!