Laatste weken van lesgeven

De laatste weken van het lesgeven zijn ingegaan. Nog maar een paar weken en de drie meisjes vertrekken met hun ouders richting Nederland. Na ruim vier jaar verlaten ze Moldavië. Vanaf de zomervakantie is de hele familie (maar de ouders natuurlijk vooral) al bezig met opruimen, weggeven en weggooien. Niet gemakkelijk, want telkens komt de keuze langs. Wil ik dit meenemen naar Nederland? En zo niet, aan wie geven we het dan? Er is maar weinig ruimte in de auto, dus echt alleen het belangrijkste kan mee worden genomen. En wat is belangrijk als je hier in Moldavië een huis vol spullen hebt en in Nederland een heel leeg huis hebt?

Vanaf de zijlijn kijk ik een beetje mee. Deze week wordt het hele huis leeggehaald en de komende paar weken verblijft het gezin in een kamer bij OM in het gebouw. Vanmiddag hebben we de hele school ingepakt. Alle boeken en schoolspullen in twee grote dozen gedaan en met de auto naar OM verhuisd. Daar hebben we een verschrikkelijk mooie kamer! Het is het kantoor van iemand anders, maar iedere ochtend mogen wij er ons klasje houden. Echt, ik ben er super blij mee! Er zijn vier grote bureaus en zelfs een kast waar we alle boeken in konden zetten. Natuurlijk is alles wel op ‘grote mensenformaat’ dus moet ik qua verhouding van stoel en tafel nog even gaan kijken naar de meest optimale oplossing voor een goede schrijfhouding. De posters van de tafels, werkwoordspelling (’t kofschip), en het alfabet in schrijfletters (zelfgemaakt!) hangt al aan de muur.

Natuurlijk moesten we al wat afscheid nemen van wat spulletjes. Welke dingen hebben we echt niet meer nodig? Alle stiften hebben we uitgezocht en in 3 groepen verdeeld. ‘Stuk’, ‘weggeven’, en ‘meenemen’. Twee stiften van elke kleur was volgens de meiden genoeg om mee te nemen naar de nieuwe klas. Van alle potloden mochten er drie van iedere kleur in de etui om mee te nemen naar de nieuwe klas. De rest van alle stiften en potloden gaan naar andere kinderen die er vast heel blij mee zijn. Keuzes, keuzes en dit gaat alleen nog maar over potloden en stiften! Kan je voorstellen hoe dat is om het grootste gedeelte van je speelgoed en knuffels weg te moeten geven? Gelukkig geeft het de kinderen een groot hart om te geven. Om blij te zijn met al die kinderen die ze blij maken met hun speelgoed!

De verandering van onze school geeft trouwens een groot voordeel, we beginnen ’s ochtends een half uur later, en ik hoef er niet meer naar toe te lopen, wat voor mij nog eens 15 minuten extra oplevert. Wow, 45 minuten extra ’s morgens. Tijd voor een heerlijk relaxed ontbijt, nog even tijd om een goed boek te lezen of lekker uitgebreid mijn kamer op te gaan ruimen. Of om toch nog even in bed te blijven liggen. Zal je zien dat ik volgende week toch weer loop te haasten om op tijd te komen!