We gaan naar Roemenie! - Reisverslag uit Chisinau, Moldavië van Alida - WaarBenJij.nu We gaan naar Roemenie! - Reisverslag uit Chisinau, Moldavië van Alida - WaarBenJij.nu

We gaan naar Roemenie!

Door: Alida

Blijf op de hoogte en volg Alida

18 Augustus 2010 | Moldavië, Chisinau

We gaan naar Roemenie! Het is nog steeds niet helemaal zeker maar alle voorbereidingen richten zich erop dat we echt met het hele team naar Roemenie gaan. Het is net zoiets als Nederlanders net over de grens naar Belgie gaan voor een midweekje weg. Maar voor Moldaven die naar Roemenie gaan ligt het even wat anders. Al hoewel het vroeger 1 land was, ze dezelfde achtergrond hebben en dezelfde taal spreken hebben Moldaven een visum nodig om Roemenie in te kunnen. Voor een visum heb je een uitnodiging nodig, en moet je met allerlei papieren naar de ambassade toe. Albina is daar bijna een week lang iedere dag naar toe gegaan om in de rij te staan. En na 5 keer proberen heeft ze dan eindelijk alle documenten voor (bijna) de hele groep kunnen inleveren. Families met kinderen moesten het zelf inleveren, dus die stonden ook uren in de rij.



Ik heb vaak lopen mopperen dat het bij de gemeente Haarlem zo lang wachten is, maar voortaan zal ik dat laten. Bij de Roemeense Ambassade moet je ‘s nachts al in de rij gaan staan. Om een uur of 3 staan er al mensen in de rij. Die vervolgens zelf een lijst maken, want denk maar niet dat de ambasade zelf daar iets in doet. Vervolgens word je in volgorde van deze on-officiele lijst naar binnen gelaten. Verwarring ontstaat er als er ook nog iemand met een lijst van de dag ervoor komt, van mensen die de hele dag voor niets in de hete zon hebben gestaan en het gevoel hebben dat ze de dag daarna meer recht hebben dan anderen. Wat er precies in de ambassade gebeurd, geen idee. Maar iig worden alle documenten gecheckt en er een gesprekje gehouden waarom je precies naar roemenie wil. Als je documenten worden ingenomen betekent dat dat je waarschijnlijk je visum wel krijgt. Het is niet 100% waterdicht, maar als ze al een moment hieraan twijfelen worden je documenten sowieso niet ingenomen en wordt je weer naar huis gestuurd.



Vrijdag krijgen we de uitslag. Of ze wel of niet de visa’s hebben. Maar dinsdagmiddag vertrekken we al met het hele team naar Roemenie. En de leiders vertrekken zondag al – zodat ze twee dagen met elkaar kunnen praten over het nieuwe jaar voordat het teamretreat begint. Alle voorbereidingen zijn dus in volle gang, en we hopen maar dat de Roemeense Ambassade dus die visa’s gaat geven. Anders?? Dan wordt het waarschijnlijk kamperen in de voortuin. Kan ook erg gezellig zijn J



Deze week zijn er nog korte acties. Ze komen morgen allemaal terug, en ik kan niet wachten tot ze terug zijn! Dit keer waren alle mensen die in “administratie” werken mee in de korte actie. Deze mensen zorgen normaal gesproken voor het reilen en zeilen van OM. Dat het eten er is, dat de kokkin weet dat ze moet komen, dat de schoonmaakster weet wat ze moet doen, dat de gierputten zijn leeggemaakt, en allerlei extra dingen waar je normaal niet aan denkt. Omdat ik dus wel aanwezig was heb ik deze taken op me genomen. Mijn hoofddoel was deze week om twee filmpjes te maken voor OM die mensen kunnen gebruiken bij het houden van presentaties in hun kerk. Ondertussen rende ik van hot naar her om al die andere dingen te doen die ook nog moesten gebeuren. Even naar de supermarkt, postkantoor, mensen bellen, dingen controleren. J Snap je dat ik blij ben dat ze weer terug zijn? J Die video’s zijn trouwens bijna af. Van eentje moeten de Engelse woorden nog gecontroleerd worden, bij die andere zit ik nog op foto’s te wachten van de laatste korte actie.



Want deze twee weken zijn er best wel spectaculaire dingen gebeurd! Er was een team die met twee grote vlotten op de rivier van dorp naar dorp voeren. En daar iedere dag in een ander dorp hun tenten op zetten en een kinderprogramma deden. Soms waren er twintig kinderen, soms 100. Dat is best veel als je na gaat hoe groot de dorpjes zijn, en dat er geen enkele reclame voorafgaand was! De dorpen die ze aandeden waren ongeëvangeliseerde dorpen. Oftewel er is geen christelijke kerk aanwezig en er zijn ook geen andere kerken bezig om er een kerk te planten. Helaas heb ik deze groep niet kunnen opzoeken, maar heb wel bijna dagelijks voor ze gebeden. Vrijdag ben ik erg benieuwd naar alle verhalen vanuit dit team!!!


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Alida

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 357
Totaal aantal bezoekers 206965

Voorgaande reizen:

14 Januari 2008 - 24 Februari 2011

Aan't werk in Moldavië

Landen bezocht: