Trouwerij Dana & Eugen

Gister was ik op de tweede bruiloft in één maand. Een bruiloft die zo totaal anders was dan die van Sophia, maar die ook heel speciaal was. Het was een hele regenachtige en sombere dag en terwijl we zo’n 2.5 uur naar t zuiden reden hadden we ’t erover in de auto: “Hoe zou het daar zijn? Één ding wisten we zeker: Modderig!
En hoewel er een pad gestrooid was van zand, was het toch 1 grote modderpoel. Met het gevolg dat iedereen voor de kerk zijn schoenen stond schoon te maken en er speciaal voor dit water geput werd.

Om 11 uur zou de dienst beginnen. Om even voor twaalven kwam de bruid en de bruidegom, de bruidskinderen en bruidsdames + bruidsheren aan bij de kerk. Het was zo ongedwongen en iedereen hielp mee om de schoenen van de bruid (die ook onder de modder zaten) weer mooi wit te krijgen.

De kerkdienst was vanwege het weer binnen in de versierde kerk waar de tafels voor ’t eten al klaar stonden. Matthew, onze leider van OM preekte en de dominee van het dorp Slobozia deed de huwelijksceremonie. Na het nazeggen van een ingewikkelde zin waarin de belofte van trouw in voor- en tegenspoed was geformuleerd knielde het bruidspaar neer. Eerst Dana en daarna Eugen baden voor elkaar en voor zich zelf en vroegen God om een zegen over dit huwelijk. Daarna bad de dominee voor hen. Een heel mooi en emotioneel moment!

Na de dienst gingen we naar buiten toe om er vervolgens achter te komen dat het toch regende en vervolgens gingen we bidden voor het eten. 4 lange tafels vol met lekkernijen. Pannenkoekjes met witte kaas, verschillende soorten vis, kip, rauwkost, druiven, brood, kaas en vleeswaren, chocola, aardappels, rijst in gevouwen in wijnbladeren, en nog meer. Terwijl er méér en méér verscheen op de tafel kwamen de mensen met liederen, gedichten en toneelstukjes.

Twee jongens van OM kwamen al kissebisselend op het toneel. De ene riep telkens “een jongen”, de andere “een meisje”. Toen vertelden ze ons dat ze niet eens konden worden of Dana en Eugen eerst een jongen of eerst een meisje zouden krijgen. Ze hadden twee mandjes en ze wilde dat het publiek zou beslissen. Door middel van geld in een van de mandjes te stoppen kon je duidelijk maken wat je keuze was. De meerderheid wenste het bruidspaar een jongen toe, maar evengoed kregen ze al het geld - meer dan 2000 lei (130 euro) werd er mee opgehaald!

Na het eten gingen we naar buiten voor de traditionele foto’s. Iedereen gaat met het bruidspaar op de foto. Daarna was er taart en ijs buiten. En rond zessen gingen we weer naar huis. Voor ons was de trouwerij over. Voor Dana en Eugen niet, hen wacht nog een feest in Roemenie deze week, voor de familie en vrienden van Dana. Vanochtend heb ik me schoenen schoongeborsteld en die zijn nu moddervrij & schoon voor de volgende trouwerij!