Twee dagen van huis

Vanaf zondagavond hadden we een beetje bonje met de elektriciteit. Cristina was van huis, en ik was hier alleen met de Oosterijkse Katherine, die zaterdagavond was gearriveerd. Zondagochtend was het nogal onstuimig weer. Het voelde als Zandvoort op een wat winderige dag, en dat noemen ze hier gelijk stootm. Maar omdat de stroomdraden boven de grond hangen was het licht een beetje aan het knipperen. Toen we rond 5 uur thuis kwamen was het akelig koud in huis. De verwarming deed het niet! We zijn op zoek gegaan naar een ketel of iets dergelijks, en vonden er één in de kelder. Maar hoe zou dat ding werken? We kwamen er niet uit, maar na een telefoontje kwam Fulco ons redden. Toen het eindelijk weer wat warmer begon te worden kwam de tweede schok. Rond half 9 viel het licht uit en het werd pikkedonker! Ik kon mijn zaklamp gelukkig snel vinden en we hebben alle kaarsjes die we kunnen vinden aangestoken. Het was mij ineens heel helder waarom er een kaars in de badkamer stond!

De volgende dag werden we wakker in een ijskoude kamer. Want als de elektriciteit het niet doet, doet de verwarming het ook niet. Gelukkig konden we wel thee maken op het gasfornuis! Die maandag ben ik de hele dag bij de kinderen geweest. ’s Avonds heb ik daar samen met Katherine gegeten. Een soort spinazietaart, erg lekker en heel erg gezond! Toen we thuis kwamen was het donker. Weer geen elektriciteit, gelijk maar m’n bed in gedoken.

Deze twee nachten waren niet echt prettig, maar ik zag ze als een soort van voorbereiding op de nacht daarna. De nacht die ik net gehad heb. Dat was namelijk een nacht in Paicu. Het dorpje waar we in de zomer zijn geweest!

En hoewel ik van te voren een beetje bang voor Paicu was, viel het ontzettend mee!
Gisteren zijn we met de auto naar Pelenei gereden. Daar hebben we een vrouwengroep bezocht die allerlei souvenirs maakt. Vooral veel kantkleedjes en kleine kantwerkjes voor in de kerstboom. Er waren ook rieten manden die we mee mochten nemen om te verkopen. We hebben ze wat ideeën gegeven over hoe je van tweedehands kleren tasjes en sloffen kan maken. Na wat pizza en koekjes gegeten te hebben, en thee te hebben gedronken, die overduidelijk was gemaakt van putwater, zijn we richting paicu gegaan.

Daar in Paicu hebben we eerst de kerk bezocht en daar foto’s van gemaakt. Leuk om te zien hoe het was gegroeid! De kerk is echt onherkenbaar, ik heb foto’s die ik snel zal sturen. Het hele landje achter de kerk was leeg, het onkruid was weg. Een grote teleurstelling was de put. Die lag er nog net zo bij als van de zomer. Hij was niet dichtgegooid, dus dat schept enige hoop. Ik hoop echt dat ze er wat mee gaan doen! Het kippenhok stond er nog, maar de kippen waren weg. Als ik het goed heb begrepen was dit omdat het water bevroor, en de kippen een beter plekje konden krijgen in en ren bij iemand thuis. Dan wordt er voor gezorgd, want er woont niemand bij de kerk, dus worden de kippen snel vergeten.

Twee jongens van OM waren druk bezig met het leggen van een leiding. En wat voor een leiding, een waterleiding! Er zal stromend water komen in de kerk, water vanuit de put vóór de kerk!

We waren met vier vrouwen op pad. Drie sliepen er bij Tamara’s moeder en één bij de meiden van OM die in Paicu wonen. Ik sliep op een soort van uitklapbare stoel, die dan een bed wordt. Toen ik vanochtend opstond voelde ik me als een oud vrouwtje, wat nog alleen maar is versterkt door de autorit naar Antonesti en daarvandaan weer naar huis. De wc (waar ik heel erg bang voor was) heb ik twee keer gebruikt. Het viel reuze mee! Gelukkig maar!

In Antonesti bezochten we de tweede vrouwengroep. Waarna we ook nog wat eten kregen aangeboden. Een soort macaroni met kip. Tenminste ik denk dat het kip was. Daarbij werd een soort mierzoete thee geserveerd. Ehm misschien kan ik beter zeggen: suiker met een beetje thee. Ik heb het braaf opgedronken en mijn bord voor de helft leeggegeten. Er waren ook lekkere cakejes. Een soort combinatie van cake, oliebol, muffin en brood. Tsja.. en dan nog heb ik niet precies te pakken hoe het echt smaakte. In ieder geval was dat wel erg lekker!

Thuis gekomen heb ik heerlijk gedoucht, mijn kleren in de wasmachine gestopt en een droogrekje gevonden. Ik ga zo eens kijken wat er van de was is geworden!