Zo ver van huis, merk je pas wat Nederlands is.

Buna Ziwa,

Dit keer typ ik een berichtje met op de achtergrond wat Nederlands en Engelstalige muziek. Op zo’n dag als vandaag heb ik genoeg Roemeens gehoord, bovendien had ik even zin in mijn eigen muziek!

Zo ver van huis, merk je pas wat Nederlands is. Daar zal ik steeds meer en meer achter gaan komen! Want wat ik heel normaal vind, is in een ander land weer heel vreemd. Probeer maar eens een Braziliaan uit te leggen wat op dit moment de populaire tv-programma’s zijn in Nederland. In English! “About a farmer, who is searching for his woman to marry” Dat werkt echt op je lachspieren. Overigens kunnen Fulco en Jeanine een zender ontvangen die een selectie van Nederlandse en Belgische tv-programma’s uitzendt. Ook Wie is de mol en Boer zoekt Vrouw! Het loopt een paar afleveringen achter in vergelijking met Nederland. (WIDM is net de tweede uitzending geweest.)

Er zit één nadeel aan. De programma’s beginnen pas rond tien uur ’s avonds. Ik ben al uitgenodigd om een keertje een nachtje te blijven slapen zodat we ’s avonds gezellig Nederlandse tv gaan kijken. Van het nieuws ben ik hier trouwens geheel verstoken. Als er echt iets gebeurd zal ik het wel meegedeeld krijgen, maar ik heb hier zelf geen tv en de christelijke Moldavische radio die hier de hele dag aanstaat zal naast het Goede Nieuws vast ook wel wat nieuw nieuws brengen, maar daar versta ik niets van.

Het is hartverwarmend om jullie reacties te lezen! Ook over het meeleven en meedenken voor mijn kamer. Inmiddels zijn de deuren gearriveerd. Die lagen nog ergens, alleen waren er nog wat pinnen nodig voor de scharnieren. De deuren staan nu in de ‘woonkamer’ en er wordt dus aan gewerkt. In de afgelopen dagen ben ik er al wel een beetje gewend aan ben geraakt, maar toch wel prettig om straks deuren te hebben, zeker als volgende maand het hier weer druk is met allerlei OM-mensen.

Twee kerkdiensten heb ik nu meegemaakt. Donderdag ben ik mee geweest met Cristina (mijn huisgenootje) naar een kerkdienst. De liederen kende ik niet, ook niet qua melodie, maar door de herhaling kon ik ze toch snel oppikken. Hoewel ik geen idee heb wat er wordt gezongen, zing ik wel mee, kan ik gelijk wennen aan de uitspraak van het Roemeens. Het is zo gaaf om met broeders en zusters uit andere landen te zingen, te bidden en bijbel te lezen! Er waren verschillende preken en Cristina vertaalde af en toe wat voor mij, en ze hielp me met het opzoeken in de bijbel. Mijn voornemens zijn om zo snel mogelijk te kunnen tellen in het Roemeens. Dat is zowel op de markt als in de kerk ontzettend handig!

Zondag ben ik mee geweest met Fulco en Jeanine naar een kerk in een schoolgebouw in Chisinau. Jeanine heeft bijna de hele preek vertaald wat erg prettig was. Want met de paar woordjes die ik nu ken, kan ik nog lang geen preek volgen. Het bidden is hier wel apart. Voor de Sonrise- insiders: volgens de waterval manier. Oftewel met z’n allen door elkaar babbelen tot God. Ik heb nog problemen met het concentreren en me af te zonderen van wat anderen voor geluid produceren, maar volgens mij ga ik dit over 7 maanden echt verschrikkelijk missen! Misschien kunnen jullie het alvast invoeren in Haarlem?

Groetjes!
Alida