Wat was ik blij dat ik niet een rok was!

Zo net voor het songfestival begint hadden we nog een jeugdavond in een kerk in Chisinau. Het was de verjaardag van een vriendin, en we besloten om ook maar naar de jeugdavond te gaan. In Moldavie gaan we altijd met een rok en vaak ook met hoofddoek naar de kerk. Maar nu was ik er totaal niet opgekleed. Met een driekwartsbroek en mijn oude teva's was ik naar de verjaardag gekomen. In de auto snel nog even mijn oorbellen uitgedaan, want dat past natuurlijk helemaal niet bij een christen in Moldavie. Maar ja, aan mijn rok-gebrek kon ik natuurlijk niets veranderen!

Met een paar vriendinnen waren we grappen aan het maken. Hoe buitenlands ik er wel niet uitzag (met m'n driekwartsbroek). Maar goed, mensen zien sowieso al dat ik buitenlands ben en anders horen ze het wel aan mijn Nederlandse accent! :)

Goed, de avond ging een beetje anders dan verwacht. De jongens hadden het idee om naar het bos te gaan. Wat was ik blij dat ik niet een rok was! :) En daar hebben ze een uur lang volleybal gespeeld. Na een keer de bal te hebben aangeraakt vond ik het wel weer genoeg en ben ik bij nog twee meiden gaan zitten. Terwijl we alle insecten wegsloegen hadden we een interessant gesprek. Een van hen was vorig jaar in Den Haag geweest!

Na een uurtje van volleyballen (of het maken van nieuwe vriendinnen) was er een kleine preek over Daniel. Zonnebloempitten-etend en af en toe insecten wegslaand luisterden we hiernaar. Typisch Moldavie!

(En nu tijd voor het songfestival.. Kate en ik hebben Nederland, Engeland en Moldavie op youtube gezien en waren het er unaniem overeens. Moldavie was de beste! Ik denk dat ze met deze heel speciale viool zelfs kans maken op de eerste plaats!)



(ps: Ik vond het een te leuke uitspraak om te veranderen. Toen ze naar het bos gingen, ging het er natuurlijk om dat ze blij was dat ze geen rok aan had. (van tjibbe))