Eigengemaakte Jam

Heerlijk om twee dagen helemaal vrij te zijn. Vrij van alles wat moet gebeuren, vrij van het verplicht vroeg opstaan en vrij van allerlei mensen om me heen.

En het grappige is dat ik toch veel gedaan heb, toch vroeg op ben gestaan en toch allerlei mensen om me heen had. Maar het voelt wél anders, omdat ik vrij was!

Zal ik vertellen wat ik gedaan heb, en waar ik stiekem ook wel een beetje trots op ben? Zit je goed op je stoel? Het kan als een grote verrassing komen! Ik heb namelijk jam gemaakt! Ja, echte jam! Frambozenjam en abrikozenjam. En er liggen nog wat perziken op mij te wachten om gesneden en gekookt te worden, maar dat moet nog even een dagje wachten, want vanavond komen er wat mensen eten. Twee jongens hebben de inkopen gedaan, en alles in mijn koelkast gestopt. Ze zijn nog al wat van plan met 3 broden en iets van een kilo vlees, twee flessen prik en een lading groente.

Het was niet eens zo moeilijk, de jam. Ik heb het fruit gewassen, gesneden (zover dat nodig was), laten koken voor iets van 10 minuten. Daarna suiker erbij gedaan en goed geroerd. Zodra het op goede dikte was heb ik de deksel op de pan gedaan en nog even goed laten doorkoken. Heet en vloeibaar in de schone potjes gedaan en gata! Klaar! Vanmiddag kwam een Moldavisch meisje testen. En ik kreeg twee tienen van haar! Ik had nooit verwacht dat jam maken zo makkelijk is!

Vandaag was weer een ‘gewone’ werkdag. Mijn eerste echt werkdag waarop ik de hele dag niet hoefde les te geven. Een dag waarop ik de hele dag voor OM kon werken. Het was nog niet zo makkelijk om werk te vinden! Uiteindelijk heb ik vanochtend 2.5 uur in de tuin gewerkt. Het gras is nog steeds niet vrij van bladeren, rotte kersen en onrijpe appels. Maar goed, het ziet er al wel een stukje beter uit dan vanochtend vroeg! Vanmiddag heb ik wc’s en badkamers schoongemaakt en een was gedraaid. Tussendoor heb ik nog met iedereen gepraat en gebrainstormd over hoe we het OM-kantoor nog aantrekkelijker kunnen maken. Sommige kamers hebben wel een likje verf nodig. Dat gaan we dus morgen doen. Tenminste dat is de planning. En voordat ik daar met een kwast in mijn handen sta kan het nog tien keer veranderen.

Ik heb de smaak van het verven te pakken gekregen. Het moeilijkste van zo’n klus is nog het beslissen dat je het écht gaat doen.